Odznaczenia Gloria Artis 2016
Orderem za zasługi dla Archidiecezji Warszawskiej zostali odznaczeni:
Podczas Mszy św. pod przewodnictwem kard. Kazimierza Nycza do Panteonu Wielkich Polaków w Świątyni Opatrzności Bożej zostaną uroczyście wprowadzone relikwie bł. Honorata Koźmińskiego. Początek o g. 12.
Uroczystą Mszę św. sprawowaną w południe przez Kardynała i kapucynów – współbraci zakonnych bł. o. Honorata Koźmińskiego, poprzedzi o godz. 10.30 konferencja o. Piotra Stasińskiego OFMCap. oraz o godz. 11 wykonanie Akatystu ku czci bł. Honorata przez siostry służki NMP Niepokalanej.
Bł. Honorat Koźmiński OFMCap. to charyzmatyczny założyciel 26 zgromadzeń zakonnych, z których 17 nadal istnieje i działa w Kościele.
Honorat Koźmiński urodził się w Białej Podlaskiej 16 października 1829 r. W wieku 15 lat ukończył gimnazjum i rozpoczął studia Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie na wydziale budowlanym. W kwietniu 1846 r. został niespodziewanie aresztowany i osadzony w Cytadeli Warszawskiej z oskarżeniem o spisek przeciw carowi. Po ciężkim śledztwie zachorował na tyfus i był bliski śmierci. 15 sierpnia 1846 r. przeżył nawrócenie i zaczął wracać do zdrowia. Uniewinniony opuścił Cytadelę w marcu 1847 r. Po wyjściu na wolność odbył spowiedź generalną i zaczął prowadzić surowe ascetyczne życie.
Jako 20-letni młodzieniec, 8 grudnia 1848 r., wstąpił do zakonu kapucynów w Warszawie. Pierwsze śluby zakonne złożył 21 grudnia 1849 r., po czym został wysłany na studia filozoficzne i teologiczne do Lublina. Święcenia kapłańskie otrzymał 27 grudnia 1852 r. w Warszawie.
Pracę duszpasterską rozpoczął w Warszawie, w klasztorze ojców kapucynów przy ul. Miodowej. Jego kazania od początku przyciągały wielu słuchaczy. Katechizował na tzw. pensjach żeńskich. Spowiadał, a ponieważ miał dar rozpoznawania i kierowania duszami ludzkimi, jego konfesjonał był zawsze bardzo oblegany. Spowiadał również więźniów skazanych na śmierć. Głosił z dużym powodzeniem misje ludowe. Szczególnie zależało mu na religijnym odrodzeniu środowisk i ożywieniu kultu maryjnego, dlatego gdzie tylko mógł zakładał kółka „żywego różańca” i ożywiał tercjarstwo. Widząc potrzeby społeczne uwrażliwiał na nie osoby pobożne i skłaniał do niesienia pomocy ludziom potrzebującym.
Pierwsze założone porzez niego zgromadzenie zakonne, siostry felicjanki, miało opiekować się dziećmi zaniedbanymi i sierotami oraz nieść pomoc ubogim. Przez konfesjonał i kierownictwo duchowe założył ponad 20 bezhabitowych zgromadzeń zakonnych, prowadzących życie ukryte, na wzór Jezusa i Maryi, którzy w Nazarecie żyli jak zwyczajni ludzie.Założone przez niego zgromadzenia pracowały w różnych środowiskach, aby przykładem życia swoich członków i członkiń świadczyć o Bogu i przemienić naród od wewnątrz. Każde zgromadzenie honorackie miało wyznaczony cel, wszystkie szczególnie czciły Matkę Bożą i jak ich założyciel były oddane w Jej niewolę. Do dziś istnieje 18 zgromadzeń założonych przez bł. Honorata.Bł. Honorat Koźmiński zmarł w Nowym Mieście 16 grudnia 1916 r. w opinii świętości. Jego proces beatyfikacyjny został rozpoczęty przez kard. Stefana Wyszyńskiego w 1949 r. Beatyfikował go Jan Paweł II 16 października 1988 r. w Rzymie. Jest patronem trudnych czasów.
Archikonfraternia Literacka uczestniczyła w Drodze Krzyżowej w Warszawie, której przewodniczył Protektor Główny, Kardynał Kazimierz Nycz. Konfratrzy, wspólnie z przedstawicielami Izby Rzemieślniczej dostąpili zaszczytu niesienia Krzyża. Pomimo chłodu, pojawiło się tysiące wiernych, jak również przestawiciele Wojska, Policji, Straży Miejskiej i Studnetów.
Zdjęcia udostępniono dzięki uprzemości Pana Wojciecha Łączyńskiego i przedstawiciela Polskiej Agencji Prasowej, Pana Marcina Obary.
Strona 2 z 5